Jongeren praten mee over bestrijden schoolverzuim
Er is een cultuuromslag nodig van het bestrijden van schoolverzuim naar het bevorderen van aanwezigheid op school en deelname aan onderwijs. Dat was het thema van de conferentie Making Waves.
2. Het kansrijk opgroeien centraal stellen > Jongeren praten mee over bestrijden schoolverzuim
Ongeveer 400 deelnemers uit 18 landen kwamen in oktober bijeen op deze driedaagse conferentie om te praten over de cultuuromslag. De omslag draait om minder focus op verzuim en meer aandacht voor deelname aan onderwijs. Dit betekent ook kijken naar de beschikbaarheid van onderwijs als een leerling niet naar school kan.
Volwaardig deelnemen Het NJi was medeorganisator van de conferentie en zorgde ervoor dat ook de doelgroep zelf aan het woord kwam, kinderen en jongeren met ervaring met thuiszitten. “Drie dagen praten over de doelgroep en hen er niet bij betrekken leek ons niet handig”, vertelt onderzoeker Fien Hebly, een van de medewerkers die namens het NJi meewerkte aan de inhoud van het evenement. “Samen met Irma de Wit van samenwerkingsverband passend onderwijs VO Noord-Kennemerland heb ik driekwart jaar voor de conferentie contact gelegd met jongeren via de Adviesraad ÉigenWijsheid. Dit is een groep jongeren die thuiszitters vertegenwoordigt, en hierover gevraagd en ongevraagd advies geeft.” Uiteindelijk hebben 5 jongeren volwaardig deelgenomen aan de conferentie, niet alleen als bezoekers maar ook als sprekers.
Evaringsdeskundige Eén van de jongeren die een rol had op de conferentie was de 25-jarige Elise Smidt. Ze heeft meegedaan aan een keynote lezing, een ronde tafelgesprek, een symposium en heeft een stand bemand op het plenaire plein. “Als je vooruitgang wilt boeken moet je niet óver jongeren praten maar met ze. Alleen samen kunnen we die cultuuromslag maken.” Als ervaringsdeskundige heeft Smidt van dichtbij meegemaakt hoe haar broertje niet meer naar school ging. “Dan gebeurt er heel veel binnen je familie.”
Schuren mag Hebly vindt het heel goed dat de jongeren hun stem konden laten horen. “Dat ze er waren, leidde af en toe tot licht ongemak bij de deelnemers, ze moesten ineens toch anders gaan praten. Af en toe schuurde het. Mensen wisten soms niet zo goed wat ze ermee aan moesten.” Smidt: “Schuren mag, dat is nodig om problemen te identificeren. Als die er niet waren, waarom zouden we anders een conferentie organiseren?” Het leidde ook tot nieuwe inzichten, vult Hebly aan. “Een deelnemer zei: Ik doe al dertig jaar dit werk. Waarom heb ik er nooit eerder op deze manier naar gekeken? Als we al één iemand meekrijgen om anders naar schoolverzuim te kijken is het de moeite waard geweest.” Het geeft vooral hoop voor de toekomst dat de stem van de jongere is gehoord, vindt Smidt. Ze is trots hoe zij het hebben gedaan op de conferentie. “Voor sommigen was de Engelse taal best wel een barrière, maar dat heeft hen er niet van weerhouden.”
