"Ik ben een blije vader"

De zonen van Terry Bouhuizen volgen onderwijs op De Piloot

Terry Bouhuizen is ondernemer en vader van Thomas (groep 4) en Christiaan (groep 7). Beide kinderen hebben een lichte vorm van autisme. De jongste kreeg ook de diagnose ADHD. Ze volgen beiden speciaal onderwijs op De Piloot. Daar deed Terry ervaring op met zorg in onderwijstijd.

Hoe zijn je zonen op De Piloot terechtgekomen? "Ik wilde mijn oudste zoon heel graag op De Piloot hebben. Hij had een diagnosetraject gehad binnen hetzelfde samenwerkingsverband en daar kwam uit dat hij toegelaten kon worden bij De Piloot. Dat heeft wel wat voeten in de aarde gehad want de school had aanvankelijk geen plek. Later is het alsnog gelukt.”

Welke verhalen kun je vertellen om ons een idee te geven van jouw kinderen? ‘‘We hebben samen veel mooie en aparte belevenissen. Want met kinderen die niet in het standaardvakje passen, gebeurt er elke dag wel iets bijzonders. Mijn huidige partner heeft, tussen aanhalingstekens, normale kinderen. Die gaan niet naar het speciaal onderwijs. Daarmee vergeleken is het leven met mijn kinderen altijd dynamisch. Je moet bij alles wat je doet rekening houden met hoe zij kunnen reageren. Iedere situatie kan ineens een avontuur worden.”

"Met kinderen die niet in het standaardvakje passen, gebeurt er elke dag wel iets bijzonders."

Kun je daar een voorbeeld van geven? “Gisteren gingen we naar de nieuwe Minecraft-film. Zo’n ritje naar de bioscoop is voor mijn kinderen een hele uitdaging. Daarom begin je hen al een week van tevoren voor te bereiden. Je vertelt dat er een nieuwe film komt, dat het over hun spel gaat en welke acteurs erin zitten. We bekijken ook met wie we gaan en waar iedereen zit in de auto. En zeg ik op het moment zelf niet dat ze hun schoenen moeten aandoen, dan lopen ze bij wijze van spreken op sokken naar de auto.”

En wat gebeurt er als jullie eenmaal bij de bioscoop zijn? “Je moet eerst met z’n allen door hetzelfde poortje. Vervolgens is het druk bij de snacks. Iedereen wil een kinderbox en moet dan ook nog kiezen tussen zoet of zout. Zo'n simpele keuze kan voor mijn zoons al lastig zijn. Daarna moet je met de hele club in een kassarij, waar je tegenwoordig alles met de zelfscan moet doen. En tot slot moet je nog met een bonnetje laten zien dat je hebt betaald, terwijl je vier kinderen tegelijk in de gaten moet houden. Dat is een uitdaging. Maar ik denk dat elke ouder met kinderen met een afwijking dat wel herkent.”

"Ze hebben het naar hun zin en gaan met plezier naar school. Als ze ziek zijn, zeuren ze zelfs bij hun moeder dat ze toch naar school willen."

Hoe gaat het op school met ze? “Hartstikke goed. Thomas zit al vanaf groep 1 op De Piloot. Christiaan is daar later ingestroomd. Op het regulier onderwijs werd hij totaal ondergesneeuwd door de drukte en de hoeveelheid leerlingen. Nu zitten ze in kleine groepen, altijd met minimaal één, maar vaak met twee of meer begeleiders die ervaring hebben met leerlingen die andere behoeften hebben. Ze hebben het naar hun zin en gaan met plezier naar school. Als ze ziek zijn, zeuren ze zelfs bij hun moeder dat ze toch naar school willen. En qua scores doen ze het ook goed. Ik ben een blije vader.”

Krijgen ze ook extra ondersteuning? “Christiaan eigenlijk niet meer. Die zit in groep 7 en is daar een beetje klaar mee. Thomas krijgt nog wel begeleiding bij lezen en schrijven.”

Wat voor zorg krijgen ze buiten schooltijd en in de thuissituatie? “Christiaan heeft Cesartherapie en logopedie op school gehad en individuele begeleidingstrajecten. Thomas heeft minder nodig. Maar als er iets is, kunnen we aan de bel trekken bij de intern begeleider en dan wordt het circus opgetuigd.”

Wat bedoel je met ‘het circus’? “Bij De Piloot is er veel meer ondersteuning dan op een reguliere school met misschien een reken- of taalklasje. Op De Piloot gaat het verder: met Cesartherapie en logopedie voor mijn kinderen, maar er is nog veel meer mogelijk.”

Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? “Dat is een grote pluim naar de medewerkers van De Piloot. Misschien heb ik in het begin iets via het wijkteam geregeld, maar zit je kind eenmaal op De Piloot, dan loopt het. Dan heb je er als ouder weinig last van, om het een beetje cru te zeggen. De school regelt het goed, naar tevredenheid van de ouders en de kinderen worden er beter van.”

Is er ook iets waar je minder tevreden over bent? “Ja, de wachttijden. Dat is eigenlijk het enige waar ik over klaag. Maar dat geldt voor alle scholen. Het voordeel is wel dat ik in de medezeggenschapsraad zit. Daardoor kan ik overkoepelend meekijken. In hetzelfde gebouw zitten ook De Kring, een andere basisschool, en een BSO. En ze werken aan het Integraal Kind en Expertise Centrum (IKEC). Ik vind het prettig dat ik als ouder over al die facetten mee kan denken.”

"Ik vind het fijn dat mensen die mijn kind kennen en begrijpen wat hij nodig heeft, passende hulp organiseren. Het is echt een warm bad."

Vind je de samenwerking met andere organisaties in het gebouw waardevol? “Ja, juist omdat alles onder één dak zit. Sommige mensen vinden dat je voor logopedie naar een logopediepraktijk moet gaan. Of ze regelen zelf extra begeleiding. Maar ik vind het fijn dat mensen die mijn kind kennen en begrijpen wat hij nodig heeft, passende hulp organiseren. Het is echt een warm bad. Natuurlijk waren er in het begin opstartproblemen, zoals in elk samenwerkingsverband. Maar nu werkt het gewoon. De overlegstructuren zijn goed uitgewerkt.”

Christiaan gaat bijna naar het voortgezet onderwijs. Hoe kijk je daartegenaan? "Al in groep 7 wordt bekeken waar een kind naartoe kan. We zijn naar een open dag geweest van het voortgezet speciaal onderwijs, maar we kijken ook of regulier onderwijs mogelijk is. De docent denkt daar goed in mee. We denken dat Christiaan in het regulier onderwijs kan slagen. Het is dan wel lastig om van regulier onderwijs terug te gaan naar het speciaal onderwijs als het niet blijkt te werken. Dus we bekijken ook of speciaal onderwijs voor hem passend blijft.”

Tot slot: wat wil je andere ouders of scholen meegeven? “Als ondernemer heb ik een faillissement meegemaakt. Een slimme advocaat zei toen: ‘Principes kunnen duur zijn.’ Maar in deze sector die werkt met kinderen die bescherming nodig hebben, gun ik elk kind zo’n scholengemeenschap als De Piloot. En ik gun het schoolbestuur dat ze vasthouden aan hun principes en idealen, ook als het moeilijk is. Want als ouders zijn wij ontzettend blij met wat ze voor ons doen.”

Lees meer ervaringsverhalen uit de Oplossingenlabs

  • Martine, moeder van Jurre
  • Rene, vader van Sem
  • Lonneke, moeder van Sem
  • Heleen, moeder van Matthijs
  • Eve, moeder van Nathaniel

Dit artikel is gebaseerd op de bijdrage van Terry Bouhuizen aan het Oplossingenlab op 7 april 2025.

Deel deze pagina