Jeugdcolumn Mylèn IJpema

Meer dan een vinkje
Hoewel schaars zijn voorbeelden van volwaardige jongerenparticipatie tegenwoordig wel te vinden. Maar ga eens op zoek naar concrete initiatieven en lees met een kritische blik verder dan het verkooppraatje. Je zult je regelmatig afvragen hoe serieus je de poging tot het betrekken van jongeren kunt nemen. De vraag is waar die terughoudendheid vandaan komt.
In mijn ervaring worden jongeren niet serieus genoeg genomen om hen volwaardig te betrekken bij alles wat hen aangaat. Volwassenen denken alles beter te weten. En hierdoor achten ze zichzelf beter in staat om keuzes voor ons te maken. Natuurlijk is er wat te zeggen voor levenservaring en het feit dat die volwassenen ooit ook jongeren zijn geweest. Maar, de tijdsgeest is veranderd en volwassenen blijken vaak niet in staat hun oude blik bij te stellen naar de actualiteit. Het perspectief dat de jongeren van nu hebben is amper te vergelijken met het perspectief van eerdere generaties. Zowel hun perspectief op het heden als de toekomst.
"Het kan ook anders: je kunt de jongeren ook zelf de ruimte geven om met een idee te komen en hen faciliteren om dat uit te voeren."
Ik pleit niet voor een overname door jongeren, maar voor een gelijkwaardige samenwerking. Betrek jongeren niet pas in de laatste stap bij je project. Leuk dat je een vinkje kunt zetten op een lijst die jouw initiatief een trendy hashtag oplevert, maar dat maakt jongerenparticipatie inhoudsloos. Wat dacht je van samen stappen zetten, te beginnen met de eerste?
Wanneer je als volwassenen een geniaal idee denkt te hebben dat jongeren aangaat, check bij hen of zij er ook echt zo over denken. Klinkt als een open deur, maar de overtuiging van een geniaal idee doet deze stap gemakkelijk overslaan. Idealiter zoek je jongeren die blijvend feedback kunnen geven gedurende de ontwikkeling van het idee. En alsjeblieft, kijk ook naar diversiteit onder de jongeren die je betrekt.
Het kan ook anders: je kunt de jongeren ook zelf de ruimte geven om met een idee te komen en hen faciliteren om dat uit te voeren. Een voorbeeld waar ik nu zelf aan mag bijdragen, legt het initiatief volledig bij de jongeren. Alle ideeën binnen een bepaald thema zijn welkom. Op een bijeenkomst proberen de jongeren een match te maken met een professional die hun project kan begeleiden. De samenwerking met de professional loopt vervolgens zo gelijkwaardig mogelijk. In principe dragen de jongeren het project; de professional gaat het werk niet voor hen doen. Als de jongeren niets aanleveren, gebeurt er niks. In dit project mogen we onze eigen kracht ervaren, onze kwaliteiten inzetten en elkaar leren aanvullen. Daarnaast leren we om de balans te vinden tussen de vakexpertise van de professional en de ervaringsexpertise met het onderwerp van onszelf. In dit project voel ik me als jongere van waarde; mijn inbreng is concreet en significant. Ik hoop dat alle jongeren die een bijdrage mogen leveren deze kans krijgen. Zo kunnen zij het gevoel ervaren van volwaardige jongerenparticipatie.
Als je als volwassene nu nog een concrete call-to-action nodig hebt, zoals ik deze column zou “moeten” afsluiten, lees mijn stukje dan nog maar een keer.
Mylèn (die/diens)
De jeugdcolumns in VER_haal zijn geschreven door de jongerenredactie van het magazine, bestaande uit Mylèn IJpema en Senna van de Mortel. De Jeugdcolumn van Senna lees je hier.